"Edurnezuri"

IPUINA

Urrutiko erresuma batean, printzesa bat jaio egin zen,
Edurnezuri izenekoa. Jaio eta laster, bere ama hil zen gaixotasun bategatik. Hori dela eta, Edurnezuriri ama bat emateko nahian, berriro ezkondu egin zen. Baina ez zekien bere emazte berria sorgin gaizto bat zenik..

Erregina berriak gauero galdera bera egiten zion bere ispilu magikoari:

-Ispilu, ispilutxo, ba al dago erresuma osoan ni baino emakume politagorik?

Eta ispiluak honela erantzuten zion beti:

-Ez, ander maitea. Zu zara ederrena erreinu osoan.Gau batean, Edurnezuriren amaordeak, erregina sorginak, betiko galdera egin zion ispiluari:

-Ispilu, pilutxo, ba al dago erresuma osoan ni baino emakume politagorik?

Ispilua inoiz gezurrik esaten ez zuenez honela erantzun zion:

-Bai, andere, badago zu baino ederragoa den emakume bat. Edurnezuri hain zuzen ere.

Ehiztaria basora joan zen Edurnezurirekin, erregina emandako agindua betetzeko asmoz. Ehiztariak bere arma jaso zuen neska hitzeko, baina azkeneko momentuan pena eman zion eta ez zen ausartu halakorik egitera.

-Zoaz azkar hemendik! – esan zion.

-Ezkuta zaitez erreginak aurkituko ez zaituen lekuren batean.

Edurnezurik korrika alde egin zuen handik. Basoko argigune batera heldu zenean, etxe txiki-txiki bat ikusi zuen; jostailuzko etxetxo bat zirudien. “Nor bizi ote da hemen?” , pentsatu zuen.

Barrura sartu eta logelara abiatu zen, bertan 7 ohetxo ikusi zituen.

Oso nekatuta zegoenez, zazpi ohe txikiak elkartu eta haien gainean etzan zen. Etxe hartako zazpi ipotxak heldu zirenean, lotan aurkitu zuten Edurnezuri. Hots handiak atera behar izan zituzten Edurnezuri esnatzeko. Hura harriturik geratu zen gizon txiki haiek ikustean, eta zer gertatu zitzaion kontatu zien. Lagun txiki haiek gonbidatu berezi bezala hartu zuten Edurnezuri.

Erregin gaiztoa Edurnezuri bizirik zegoela jakin zuen eta bere bizitzareki amaitzeko nahian sagar pozoitsu bat prestatu zuen. Amona xahar bat bezala jantzi eta ipotxen etxera joan zen. Edurnezurik ireki zion atea, eta amaordeak sagarra eskaini zion.

Sagarrari lehenengo hozkada egin zionean, lurrera ziplo erori zen Edurnezuri gaixoa. Halaxe aurkitu zuten ipotxek lanetik etxera etorri zirenean. Tristuraz beterik, kristalezko hilkutxa batean sartu zuten.

Ipotxen negar hotsa zeudenean printze baten belarrietaraino heldu zen, eta haien etxera hurbildu zen zer gertatzen zen ikustera.

Txunditurik geratu zen neskatxa haren edertasuna ikusita. Musu gozo-gozo bat eman zion eta, bat-batean, Edurnezuri esnatu egin zen.Elkarri begiratu ziotenean, erabat maitemindurik geratu ziren. Laster ezkondu ziren biak maitasun eta ilusio handiz.

Erreferentziak:

+ Ipuina: "Ttarttalo S.L; LIBSA argitaletxea; Ipuin klasikoak (Edurnezuri) " ipuinaren birmoldaketa.

+ Irudiak: "KLIK HEMEN"